رضا اسماعیلی؛ ثریا معمار؛ صدیقه رئوفی‌منش
دوره 12، شماره 13 ، اردیبهشت 1390، ، صفحه 9-40
چکیده
مقاله حاضر با موضوع «بررسی جایگاه هویت فرهنگی ایران در کتاب‌های کودکان در سال‌های 75، 80 و 85»، به بررسی و مطالعه هویت فرهنگی ایران در کتاب‌های کودکان که در سال‌های 75، 80 و 85 منتشر شده، پرداخته است. این پژوهش با روش تحلیل‌محتوا، مؤلفه‌های هویت فرهنگی را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است و پایایی مقوله‌های مورد بررسی ...
بیشتر
مقاله حاضر با موضوع «بررسی جایگاه هویت فرهنگی ایران در کتاب‌های کودکان در سال‌های 75، 80 و 85»، به بررسی و مطالعه هویت فرهنگی ایران در کتاب‌های کودکان که در سال‌های 75، 80 و 85 منتشر شده، پرداخته است. این پژوهش با روش تحلیل‌محتوا، مؤلفه‌های هویت فرهنگی را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است و پایایی مقوله‌های مورد بررسی با استفاده از ضریب پای اسکات برابر با 83 درصد تعیین شد. جامعه آماری شامل 88 داستان واقعگرا از میان 21 عنوان کتاب مناسب برای گروه سنی ب و ج بود که توسط نویسندگان ایرانی نوشته شده بودند و توسط شورای کتاب کودک در سال‌های 75،80 و 85انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش چک لیست بوده و برای تحلیل دادهها از نرمافزار spss 18 استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی هفت مؤلفه در زمینه هویت فرهنگی شامل، مؤلفه‌های «علاقه به آداب و رسوم و سنتهای ملی» با 7/34 درصد، «علاقه به زبان و ادبیات» با 0/32 درصد دارای بالاترین درصد فراوانی بوده است. مطالعه وضعیت هویت فرهنگی در هریک از سال‌های مورد بررسی، نشان میدهد، که میزان توجه داستانهای کودک به مؤلفه هویت فرهنگی در سه مقطع زمانی بررسی شده، یکسان نیست.
الهه دهقان‌پیشه؛ رضا اسماعیلی
دوره 11، شماره 10 ، مرداد 1389، ، صفحه 79-111
چکیده
این تحقیق، به ارتقا و بومی‌سازی مدلی می‌پردازد که سیاستهای هنری را به چهار گروه تسهیلگر،[1] حامی،[2] معمار[3] و مهندس[4] تقسیم کرده است. این چهار نقش می‌توانند برای نمایش میزان مداخله دولت در حوزه فرهنگ و هنر مورد استفاده قرار گیرند. بدین منظور، با بررسی و تحلیل محتوای مصوبات هنری دولت در سال‌های 1368 تا 1388 و با استفاده از پیشینة ...
بیشتر
این تحقیق، به ارتقا و بومی‌سازی مدلی می‌پردازد که سیاستهای هنری را به چهار گروه تسهیلگر،[1] حامی،[2] معمار[3] و مهندس[4] تقسیم کرده است. این چهار نقش می‌توانند برای نمایش میزان مداخله دولت در حوزه فرهنگ و هنر مورد استفاده قرار گیرند. بدین منظور، با بررسی و تحلیل محتوای مصوبات هنری دولت در سال‌های 1368 تا 1388 و با استفاده از پیشینة مطالعات مربوط به سیاستهای فرهنگی و هنری، شاخصهای جدیدی به جای شاخصهای مربوط به هر نقش در مدل قبلی، تعریف شده، ضمن اینکه چارچوب اصلی نقشها تغییری نکرده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که شاخصهای مربوط به نحوه سرمایهگذاری، ابزار، تحرک سیاسی و هدف برای ارزیابی سیاستهای هنری به عنوان زیرمجموعهای از سیاستهای فرهنگی در ایران، شاخصهای مناسبی هستند.
[1]. Facilitator
[2]. Patron
[3]. Architect
[4]. Engineer
